Συλλογή λαογραφικής ύλης εκ του χωρίου Δρυοφύτου, του νομού Πρεβέζης.

Λαογραφικό υλικό του  χωριού μας από τον Ιωάννη Ιωάννου.

 Περίοδος συλλογής υλικού: 1969

 https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/uoadl:12355#contents

H φύση δημιουργεί,οι άνθρωποι καταστρέφουν!

Η εγκατάλειψη του αρχέγονου πλούτου!

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΕΚΟΥ

Sindeko,η θέση του χωριού μας πριν το 1806 και μέχρι το 1829;
Οι χάρτες δημιουργήθηκαν από τόν αντισυνταγματάρχη von Franz Weiss
του αυστριακού στρατού το 1829(Χάρτης της Ευρωπαϊκής Τουρκίας) και από τον John Arrowsmith, το 1832(Ελλάδα,Ιόνια νησιά).Στο Σύντεκο, αναφέρεται και ο Πουκεβίλ,ο διπλωματικός εκπρόσωπος της Γαλλίας του Ναπολέοντα στα Γιάννενα,στην αυλή του Αλή πασά(1805- 1815), στο έργο του «Ταξίδι στην Ελλάδα,Ήπειρος»(1820).Το χωριό υπήρχε μέχρι το 1806,όταν ο πασάς ανάγκασε τους ανθρώπους του να μετακομίσουν από τον καθαρό αέρα και να εγκατασταθούν στο Νέο Σύντεκο,δίπλα στο ποτάμι!
Η μετονομασία από το Σφελένικον στο "ελληνοπρεπές" όνομα,Δρυόφυτο έγινε το 1927 με το διάταγμα της 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939].Είχε προηγηθεί το διάταγμα της 17/21 Σεπτεμβρίου 1926 που όριζε τα θέματα των μετονομασιών. "Απαγορεύεται η χρήση των παλαιών ονομάτων από τις δημόσιες αρχές ή τα όργανα στην επίσημη αλληλογραφία τους. Η παράβαση της απαγόρευσης αποτελεί πταισματική παράβαση που τιμωρείται με πρόστιμο μέχρι 100 δραχμών ή με κράτηση μέχρι 10 ημέρες".Αυτό προέβλεπε το άρθρο 7 του σχετικού νομοθετικού διατάγματος (ΦΕΚ Α' 281/1927).



κάντε κλικ πάνω στις εικόνες για μεγέθυνση!

ΠΑΣΧΑ 2010

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής.
Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές , ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί .
Tα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα στις μικρές κοινωνίες. Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ένα ψάθινο καλάθι, τραγουδώντας το Λάζαρο και τους έδιναν αυγά, σπάνια δε και χρήματα. Στο χωριό μας μάλιστα, που ήταν κτηνοτροφική περιοχή, χτυπούσαν ταυτόχρονα και μεγάλα κουδούνια. Δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε την προσπάθεια για αναβίωση του εθίμου από το σύλλογο του χωριού μας.