ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής.
Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές , ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί .
Tα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα στις μικρές κοινωνίες. Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ένα ψάθινο καλάθι, τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν αυγά, σπάνια δε και χρήματα.Στο χωριό μας μάλιστα, που ήταν κτηνοτροφική περιοχή,χτύπαγαν ταυτόχρονα και μεγάλα κουδούνια.Δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε την προσπάθεια για αναβίωση του εθίμου από το σύλλογο του χωριού μας.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

''Σήμερον έρχεται ο Χριστός,ο επουράνιος Θεός εν τη πόλει Βιθανία. Μάρθα κλαίει και η Μαρία Λάζαρο τον αδερφό τους, τον γλυκό και καρδιακό τους. Τον μοιρολογούν και λέγουν, τον μοιρολογούν και κλαίουν τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την τετάρτη κίνησε ο Χριστός για να `ρθει και εβγήκεν η Μαρία έξω από τη Βιθανία και εμπρός του γόνυ κλει και τους πόδας του φιλεί.
Αν εδώ ήσουν, Χριστέ μου, δεν θ` απέθνησκε ο αδελφός μου Πλην! Και τώρα ‘γω πιστεύω και καλότατα ηξεύρω ότι δύνασ’ αν θελήσεις και νεκρούς να αναστήσεις.Τον τάφο να μου δείξετε
και ‘γω τον ανασταίνω. Τραπέζι να ‘τοιμάσετε και ‘γω θε να πηγαίνω. Και παρευθύς επήγαν
και τον τάφο του εδείξαν. Επήγαν και του έδειξαν τον τάφο του Λαζάρου Τους είπε και εκύλησαν
τον λίθο, που ‘χε απάνου. Τότε ο Χριστός δακρύζει και τον Άδη φοβερίζει: <<Άδη, Τάρταρε και Χάρο,
Λάζαρο θα σου τον πάρω>>. Δεύρο έξω Λάζαρέ μου φίλε και αγαπητέ μου. Παρευθύς από τον Άδη
ως εξαίσιο σημάδι Λάζαρος απελυτρώθη, ανεστήθη και εσηκώθη, Λάζαρος σαβανωμένος και με το κερί ζωσμένος. Εκεί Μάρθα και Μαρία εκεί κι όλη Βηθανία.Μαθητές και Αποστόλοι τότε ευρεθήκαν όλοι
Δόξα το Θεώ φωνάζουνκαι το Λάζαρο ξετάζουν <<Πες μας, Λάζαρε, τι είδεςεις τον Άδη, όπου πήγες;>> <<Είδα φόβους, είδα ΄τρόμους, είδα βάσανα και πόνους. Δώστε μου λίγο νεράκι, να ξεπλύνω το φαρμάκι της καρδιάς, των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον>>. Του χρόνου πάλι να 'ρθουμε, με υγεία να σας βρούμε, και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει, να ζήσει χρόνια εκατό και να τα ξεπεράσει.''