Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής.
Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές , ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί .
Tα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα στις μικρές κοινωνίες. Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ένα ψάθινο καλάθι, τραγουδώντας το Λάζαρο και τους έδιναν αυγά, σπάνια δε και χρήματα. Στο χωριό μας μάλιστα, που ήταν κτηνοτροφική περιοχή, χτυπούσαν ταυτόχρονα και μεγάλα κουδούνια. Δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε την προσπάθεια για αναβίωση του εθίμου από το σύλλογο του χωριού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου